การอุทธรณ์ การอุทธรณ์ คือ การยื่นคำคัดค้านคำพิพากษาของศาลชั้นต้น โดยอ้างเหตุผล และข้อกฎหมายต่อ ศาลอุทธรณ์(หรือศาลอุทธรณ์ภาค) ทั้งนี้เพื่อให้ศาลอุทธรณ์(หรือศาลอุทธรณ์ภาค)มีคำพิพากษา หรือคำสั่งเปลี่ยนแปลงผลคดีที่ศาลชั้นต้นได้พิพากษาไว้ กำหนดเวลาการยื่นคำฟ้องอุทธรณ์ การยื่นอุทธรณ์จะต้องยื่นภายในกำหนดหนึ่งเดือน นับแต่วันที่ได้อ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลชั้นต้น ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๙ (รวมทั้งการยื่นคำร้องขอแก้ไขเพิ่มเติมอุทธรณ์ด้วย) การนับระยะเวลา การนับระยะเวลาในการยื่นอุทธรณ์ ให้นับแต่วันรุ่งขึ้นนับแต่วันที่ศาลได้อ่านคำพิพากษา หรือคำสั่งของศาลชั้นต้น ภายในกำหนดหนึ่งเดือน แต่ถ้าเป็นการทำคำแก้อุทธรณ์ จะต้องทำคำแก้อุทธรณ์ภายใน ๑๕ วันนับแต่วันที่ ได้รับสำเนาอุทธรณ์ แต่ถ้าเป็นกรณีที่ได้รับสำเนาอุทธรณ์โดยการปิดหมายนั้น ระยะเวลาในการปิดหมาย ๑๕ วัน  และระยะเวลาในการแก้อุทธรณ์ ๑๕ วัน รวมเป็น ๓๐ วัน ตัวอย่างการนับวันยื่นอุทธรณ์ ๑.ศาลอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งในวันที่ ๑ เมษายน ๒๕๔๙ ต้องยื่นอุทธรณ์ภายในวันที่ ๑ พฤษภาคม ๒๕๔๙  ๒. ศาลอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งในวันที่ ๓๐ หรือ ๓๑ มกราคม ๒๕๔๙ ต้องยื่นอุทธรณ์ภายในวันที่ ๒๘ กุมภาพันธ์  ๒๕๔๙ ถ้าในเดือนกุมภาพันธ์มี ๒๙ วันก็ยื่นได้ในวันที่ ๒๙ อันเป็นวันสุดท้ายของเดือน ๓. ศาลอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่ง ในวันที่ ๓๑ พฤษภาคม ๒๕๔๙ ต้องยื่นอุทธรณ์ภายในวันที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๔๙  ๔.ในกรณีวันสุดท้ายที่จะยื่นอุทธรณ์ได้นั้นตรงกับวันหยุดราชการ ก็ให้ยื่นได้ในวันเปิดทำงานวันแรกได้อีก ๑ วัน การขอขยายระยะเวลาอุทธรณ์ การขอขยายเวลาในการยื่นคำฟ้องอุทธรณ์ ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๓ โดยคู่ความฝ่ายที่จะยื่นคำฟ้องดังกล่าว จะต้องทำเป็นคำร้องขอต่อศาลโดยศาลชั้นต้นเป็นผู้พิจารณาสั่ง คำร้องขอขยายระยะเวลา